Een bontjas in de zomer?

                                    Daar gaan we weer. 

Hoog zomer, tropische temperaturen en de (doodle)vacht moet lang blijven. 

De oorspronkelijke hond, dus niet die waaraan honderden zo niet duizenden jaren gesleuteld is om ons ideale huisdier te fokken heeft een duidelijk onderscheidbare seizoensgebonden vacht. 
De natuurlijke migratie van honden over de wereld ging erg langzaam zodat het dier in zijn geheel, maar de vacht in het bijzonder de tijd had om zich aan te passen aan de klimatologische omstandigheden van de regio waar het dier zich vestigde. 
Voor dit soort genetische aanpassingen zijn vele generaties nodig. 
Hoe deze veranderingsprocessen in zijn werk gaan is goed beschreven in “De wijsheid van Honden”, geschreven door Brian Hare (1976), professor in de evolutionaire antropologie.
Deze seizoensgebonden vacht is zwaar en warmte isolerend in de winter en licht en luchtig in de zomer, tenminste in die regionen met duidelijk te onderscheiden koude en warme seizoenen. 
Woont een hond in een doorlopend warme regio zal de vacht korter en lichter van structuur worden en vice versa past de vacht zich aan bij honden in koude streken. 
Toen ging de mens gericht fokken, door te selecteren en te kruisen ontstonden honden met specifieke kenmerken, waaronder de vacht. 
Kortharig, langharig, wel een ondervacht of juist niet.
Alle oorspronkelijke honden hebben gemeen dat ze verharen, meestal onder invloed van het jaargetijde. 
Geen enkele haarfollikel heeft het eeuwige leven maar door selectief te fokken ontstonden honden die ogenschijnlijk geen haar meer verloren. 
Toch hebben ook deze rassen geen eeuwig levende haarfollikels  al lijkt dit wel zo, ze verliezen de uitgevallen haren eenvoudig weg niet, bijvoorbeeld omdat deze zich door de staande haren heen-vlechten. 
Hierin zit wat mij betreft een van de grote manco’s in het verder best wel aardig gedocumenteerde hieronder genoemde artikel, alsof er maar één soort hond bestaat. 

Veel eigenaren, met name van de momenteel populaire hybrides, zoals de Australian Labradoodle zoeken rechtvaardiging voor het feit dat ze de aaibaarheidsfactor van hun honden niet willen aantasten en zelf kiezen voor een lange soms wat Shabby Look van hun doodle. 

En daar zit nu ook het probleem.
De labradoodles lijden vaak onder hun looks. 

Het onderhouden van een doodle vacht is niet eenvoudig en vraagt een consequente aanpak. 

Eén maal in de acht weken bij de trimmer afleveren werkt niet. Ook zijn er veel trimmers die niet voldoende kennis hebben van de doodle vacht of waar het simpelweg ontbreekt aan tijd om de vacht goed te behandelen zeker als de eigenaar tussen de trimbeurten door niets doet. 
Of de eigenaren die niet willen betalen wat het kost om een zelfstandig ondernemer een halve dag of langer voor zich aan het werk te hebben, en dat op regelmatige basis. 

Door al deze factoren lopen er vreselijk veel van dit soort honden rond met een dramatisch geklitte en vervilte vacht, maar ze zien er nog wel schattig uit.

Een lange doodle vacht ontkomt niet aan klitten en matten, tenzij de verzorgers goed weten wat te doen. 
Dagelijks kammen, borstelen en uitblazen met een waterblazer. 
                                            En dan nog. 
Stel dat je doodle een vacht heeft van vijf centimeter of langer en hij gaat te water, gewoon omdat ie verkoeling zoekt van die dikke vacht. 
Allereerst hoop je natuurlijk dat het water geen moddersloot is. 
Je doodle “aan de lucht laten drogen” is geen optie omdat de haren gesorteerd moeten worden, alleen zo voorkom je viltvelden.
En dus moet je met de waterblazer aan de gang. 
Reken daarbij voor een medium size doodle van een kilo of twintig op tenminste drie kwartier, want hij moet echt droog zijn. 
Nog even naborstelen en hij is weer helemaal het heertje. 

De meeste doodles worden niet zo onderhouden en lopen met viltplakkaten rond, potentiële plaatsen voor hotspots, huidontstekingen omdat het vilt de huid irriteert want er wordt bij elke beweging aan getrokken en ze blijven heel lang nat waardoor de huid verweekt. 
Een ander bezwaar van de langere vacht is het moeilijk opsporen van bijvoorbeeld teken.

De lange vacht ziet er misschien leuk uit, je doodle zelf heeft echt veel liever een comfortabeler kapsel. 
De huid is het grootste orgaan van het lichaam. 

Het is niet zo dat omdat een hond niet kan transpireren door de huid die huid geen functie heeft bij het reguleren van de temperatuur. 
                                          Integendeel. 
Vachtverzorging in de winter beschrijft waarom honden op de dunbehaarde buik gaan liggen, namelijk om warmte af te voeren. 

Wij hebben inmiddels talloze doodles op tafel gehad waarvan ook de buik behoorlijk vervilt was. 
Deze honden ontberen dus de mogelijkheid om zelf hun temperatuur te regelen door een koele ligplaats te kiezen. 
Ze willen wel, maar ze kunnen niet wat hun verzorgers vinden die lange look zo schattig. 
Als de buik al zo vervilt is hoe zit het dan met de poten, waar de grote bloedvaten dicht onder de huid lopen en zo warmte kunnen afvoeren of niet. 

Zeker met de hogere temperaturen is zo een vacht een gevaar voor de gezondheid van je doodle.
Veel problemen zijn te voorkomen met een kort sportief kapsel. 

Het lijf is met een tondeuse en opzetkam geschoren waarbij je kan kiezen tussen verschillende hoogtes (van 6 t/m 16mm). De buik is toch niet beeldbepalend en kan op minder dan 10 mm geschoren. 
Die buik is oorspronkelijk al dun behaard en niemand maakt zich zorgen over zonverbranding, dus waarom die angst dan wel voor de rest van het lijf. 
En het hoofd, ook kort zal een vaardig trimmer hier een out of bed look aan kunnen geven zonder dat er een pruik op staat van 10 cm en een minstens zo lange baard aan hangt. En korter betekend zeker niet kaal! 

Integendeel, juist de langere vachten lopen meer kans dat je uiteindelijk niet meer door de vacht heen komt en de hond op standje nul geschoren gaat worden, kaal dus...

Als de verzorgers van een Doodle dus de keuze voor hun hond maken dat deze met een lange vacht door het leven gaat moeten ze dus ook de consequentie dragen dat ze meerdere uren per week aan vachtverzorging dienen te besteden, buiten de reguliere trimbeurten. 

Ben je hier als verzorgen niet toe bereid dan ben je in feite nalatig en verwaarloos je je maatje.  

Een uur per dag aan je hond plukken, takjes en andere verontreinigingen uit de vacht halen, parasieten zoeken, kammen, borstelen etc., terwijl je doodle in diezelfde tijd ook wat leuks voor zichzelf kan doen of jij wat leuks met je doodle. :-)

Een sportief getrimde doodle ziet er nog net zo schattig uit en het oogt veel verzorgder. 

Bovendien kan je variëren met de lengte als het weer winter wordt. 

Maar onze ervaring is dat als mensen eenmaal gewend zijn, ze het niet anders meer willen. 
                      Je doet je hond er een groot plezier mee! 

© Upsidedown Labradoodles

ps.
Het artikel over het behoud van wolvacht en langharige vachten gaat niet op voor de zgn. hybride rassen, de Labradoodles. Hierboven wordt heel duidelijk uitgelegd waarom een doodlevacht een andere verzorging nodig heeft en niet geschikt is om lang te houden.